Verhalen

Hier vind je verhalen van jongeren die bij Fawaka zitten. Eveline, Femke en Sjanee zitten sinds kort bij de redactie van Fawaka. Hieronder vertellen ze je over hun mantelzorg situatie. Hoe zij dit ervaren en wat Fawaka voor hen betekend heeft. 
Wil jij ook graag je verhaal delen? Neem dan contact met ons op, je bent van harte welkom! 


Heyhoi, mijn naam is Eveline, ik ben 23 jaar oud en woon in Dokkum. Sinds februari '22 ben ik aangemeld bij Fawaka. Ik kende de organisatie al een hele tijd, ik ben via via wel eens mee geweest naar een Fun-Uitje toen ik nog wat jonger was. 
Ik ben nu ongeveer 12 jaar mantelzorger van mijn vader. Ik kwam hier pas achter toen een maatschappelijk werker op school dit zo naar mij uitsprak. Mijn ouders gingen op dat moment scheiden. En het enige waar ik me druk om maakte was wie er op mijn vader kon passen. 

Mijn vader is voor vele specialisten een complexe patiënt, hij heeft een complex ziektebeeld met verschillende aandoeningen die elkaar niet liggen (diabetes 1 en een hartaandoening) daarnaast heeft mijn vader ook psychische problemen. Bij mijn vader is het glas vaak halfleeg. 2 jaar geleden is hij door zijn hartaandoening ernstig ziek geweest. Dit was een zeer intense periode, ziekenhuis in, ziekenhuis uit. Mijn vader heeft kort na deze periode ook nog een Tia gehad. Hierdoor kon hij zich nog moeilijker uitdrukken dan wat hij al kon en nog moeilijker de gesproken taal verwerken, dus begrijpt hij mensen snel verkeerd. Als mijn planning het toe laat ga ik dan ook het liefst mee naar doctoren en specialisten. Dan kan ik de "vertalende tussenpersoon" zijn. 

Na deze heftige periode dacht ik dat het allemaal wel goed ging. Tot ik in oktober '21 op mezelf ging wonen, ik stortte me helemaal op mijn werk en isoleerde me totaal van alles en iedereen. In die periode kreeg ik last van paniekaanvallen. Een van de oorzaken was, het altijd bezig zijn voor anderen, geen nee durven zeggen. Na een hulptraject voor deze problemen zag ik Fawaka weer voorbij komen. Ik had behoefte aan nieuwe contacten, maar dan wel mensen die ik niet beslist alles hoef te vertellen, omdat ze het gewoon begrijpen. Na de eerste kennismakingsavond kreeg ik een berichtje, of ik open stond voor het maatjesproject, zo heb ik Femke leren kennen.





Hoi hoi, ik ben Femke, 20 jaar oud en ik woon in Marrum. Sinds Februari 2022 ben ik bekend bij Fawaka. Al een tijdje was ik mantelzorger voor mijn ouders, opa en oma. Mijn moeder is vorig jaar erg ziek geweest door een aorta dissectie (scheur in lichaamsslagader), gelukkig heeft ze het overleefd maar het was een super spannende tijd met heel veel ziekenhuis opnames en een lang revalidatie traject. Daarbij is ze bekend met reuma en heeft ze steeds meer hulp en hulpmiddelen nodig om de dag door te komen. Mijn vader en oma hebben beide een depressie, daarnaast heeft mijn vader in korte tijd 2 psychoses gehad. Daarom hebben ze beide veel mentale steun nodig. Hierdoor kan het thuis erg hectisch zijn en ben ik soms veel met de zorg voor mijn familie bezig. 

Eerst was ik mij er niet van bewust dat ik jonge mantelzorger was. Als mantelzorger rol je vaak vanzelf in zo'n zorg situatie, je raakt er aan gewend en leert er mee leven. Toch kwam er een moment dat ik alle heftige gebeurtenissen ging verwerken en dacht "mijn leven ziet er toch anders uit dan die van leeftijdsgenoten". Ik kwam toevallig een bericht op Facebook tegen van een meisje die ook jonge mantelzorger was, dit verhaal was toch wel heel erg herkenbaar voor mij. Daarom heb ik mij uiteindelijk aangemeld bij Fawaka. 

Soms voelde ik mij eenzaam omdat vriendinnen mij niet begrepen wanneer ik iets over de thuis situatie vertelde. Fawaka heeft nadat ik mij aangemeld heb, contact met mij opgenomen voor een kennismakingsgesprek. Ik vond dit super spannend omdat ik niet gewend was om over de problemen die er thuis waren te vertellen. Natuurlijk viel het gesprek reuze mee, in dat gesprek heb ik aangegeven dat ik mij soms erg eenzaam voelde en graag eens met lotgenoten wilde praten. Fawaka heeft mijn hulpvraag opgepakt en zo ben ik in contact gekomen met Eveline. 

 


Hey hoi, Mijn naam is Sjanee. Ik ben 18 jaar oud en woon in Ferwerd. Ongeveer 3 jaar geleden heb ik mij samen met mijn zussen aangemeld bij Fawaka. Zelf wist ik niet dat Fawaka bestond. Mijn moeder heeft ons destijds aangemeld. Fawaka is na onze aanmelding bij ons thuis gekomen om kennis te maken met mij en mijn twee zusjes. Vanuit Fawaka heb ik niet veel later een maatje gekregen. Een maatje zou mij helpen om erachter te komen wat ik leuk vind om te doen. Doordat ik altijd voor een ander zorgde wist ik zelf niet goed wat ik leuk vind om voor mezelf te doen. 

Ik ben mantelzorger voor mijn moeder. Mijn moeder heeft een chronische ziekte. Het viel mij op dat als ik bij mensen thuis kwam dat vriendinnetjes niet altijd hielpen met het huishouden. Ik hielp dan automatisch mee, waarop tegen mij gezegd werd dat ik dat niet hoefde te doen. Dit vind ik nog steeds wel een beetje raar. 
Mijn moeder is al vanaf mijn geboorte ziek. Ik ben van jongs af aan al gewend om te helpen in het huishouden. Hierdoor voel ik mezelf ook geen mantelzorger. Ik ben het gewend.
 De ene periode hielp ik meer mee in het huishouden dan de andere keer. Dit had vaak te maken met hoe druk ik het zelf had, maar ook met hoe mijn moeder zich voelde. Momenteel help ik iets minder mee in het huishouden. Ik heb namelijk zelf ook wat gezondheidsproblemen. Wij zijn er een aantal jaren terug achter gekomen dat ik dezelfde chronische ziekte heb als mijn moeder. Dit betekent voor mij dan ik minder energie heb dan normaal. Ik ben snel moe, waardoor ik goed moet opletten wat ik op een dag doe. Dit is niet iets waar ik mij aan houd. Ik heb namelijk één motto: “Je leeft maar 1 keer dus haal daar alles uit wat je er uit kan halen’. Ik hecht sindsdien ook veel waarde aan kleine dingen. 

Ik ben heel dankbaar dat Fawaka geen verschil maakt in mantelzorger. Ook mantelzorgers kunnen zelf een ziekte hebben, maar dat neemt niet weg dat je ook voor een ander kan zorgen.